Harvard Üniversitesi’nin Yeni Çalışması: Deniz Salyangozu, Avının Yeteneklerini Çalıyor
Doğadaki evrimsel adaptasyonlar, bilim dünyasını hayrete düşürmeye devam ediyor. Harvard Üniversitesi tarafından yayınlanan yeni bir araştırma, denizlerde yaşayan Elysia crispata adlı bir salyangoz türünün, avladığı yosunların fotosentez yeteneğini adeta “çalarak” kullandığını ortaya koydu.
“Kıvırcık marul” olarak da bilinen bu renkli deniz canlısı, besin zincirindeki alışılmadık stratejisiyle dikkat çekiyor. Yosunlarla beslenirken, avının hücrelerindeki kloroplastları sindirmek yerine, özel keselerde biriktiriyor. Bu organeller, daha sonra salyangozun deri dokusuna yerleştirilerek güneş ışığını emmesi sağlanıyor. Böylece Elysia crispata, tıpkı bir bitki gibi fotosentez yaparak enerji üretebiliyor.
Bu mekanizma, salyangozun besin kıtlığı dönemlerinde bile hayatta kalmasına olanak tanıyor. Araştırmacılar, kloroplastların salyangozun vücudunda bir yıla kadar işlevsel kalabildiğini keşfetti. Ancak uzun süreli açlık durumunda, salyangoz bu “çalıntı” organelleri son çare olarak sindiriyor.
Elysia crispata ile kloroplastlar arasındaki bu ilişki, evrimsel biyolojinin temel teorilerinden biri olan endosimbiyoz sürecine ışık tutuyor. Milyarlarca yıl önce, ilkel hücrelerin mitokondri ve kloroplast gibi yapıları başka organizmalardan alarak içselleştirdiği düşünülüyor. Bu deniz salyangozu, benzer bir sürecin günümüzde halen işlediğinin canlı bir kanıtı niteliğinde.
Bilim insanları, bu bulguların karmaşık yaşam formlarının kökenine dair anlayışı derinleştirdiğini vurguluyor. Elysia crispata, yalnızca olağanüstü bir hayatta kalma becerisi sergilemekle kalmıyor, aynı zamanda evrimin en kritik adımlarını gözlemlemek için eşsiz bir fırsat sunuyor.
