Doğa ile Ruhun Sessiz İsyanı: 72 Saatlik Bir Kucaklaşma Dünya Rekoruna Dönüştü
Kenyalı iklim aktivisti Truphena Muthoni, sadece fiziksel dayanıklılığın sınırlarını zorlamakla kalmadı, aynı zamanda çevre koruma ile ruh sağlığı arasındaki derin bağı tüm dünyaya hatırlatan sembolik bir eyleme imza attı.
Nyeri County’nin dingin ama tehdit altındaki doğal peyzajında, 22 yaşındaki Truphena Muthoni, pazartesi sabahı gün doğumuyla birlikte tarihi bir meydan okumaya başladı. Seçtiği yerli bir ağacın gövdesine sıkıca sarılarak, 72 saat boyunca aralıksız bir fiziksel ve zihinsel diyaloğa girdi. Bu, sıradan bir dayanıklılık gösterisinden çok daha fazlasıydı; iklim krizine ve modern yaşamın getirdiği ruhsal yalnızlığa karşı sessiz, ancak son derece güçlü bir manifesto niteliği taşıyordu.
Muthoni, daha önce kendisine ait olan 48 saatlik kişisel rekoru da geride bırakarak, bir ağaca en uzun süre sarılma konusunda yeni bir dünya rekorunun sahibi oldu. Rekor denemesi, Guinness Dünya Rekorları yetkililerinin resmi onay süreci devam ederken, yerel yetkililer ve topluluk liderleri tarafından titizlikle gözlemlendi ve belgelendi.
Eylem boyunca, olay yerine akın eden yüzlerce yerli halk ve meraklı, olağanüstü bir manzaraya tanıklık etti. Muthoni, gece soğuğuna, gündüz sıcağına ve ara sıra bastıran yağmurlara rağmen, kararlılığından en ufak bir taviz vermedi. Yağmur damlaları yüzünden süzülürken bile, ağacın gövdesiyle kurduğu teması asla koparmadı. Bu görüntü, doğa ile insan arasındaki bağın ne kadar güçlü ve dayanıklı olabileceğinin adeta canlı bir metaforuydu.
Eylemin sosyal medya ve ulusal haber kanalları aracılığıyla yayılmasıyla birlikte, Muthoni’nin kişisel meydan okuması hızla ulusal bir ilham kaynağına ve tartışma platformuna dönüştü. Başta Green Afrika İnisiyatifi ve Kenya Orman Servisi olmak üzere çok sayıda doğa koruma örgütü, aktivistin bu eyleminin sembolik gücüne dikkat çekti. Özellikle, tarım arazisi açma, kereste ticareti ve iklim değişikliği nedeniyle hızla yok olan Kenya’nın yerli ağaç türlerine (Afrika Sandalı, Muna ağacı gibi) dikkatleri çekmek için böyle yaratıcı ve çarpıcı bir yöntemin seçilmesini övgüyle karşıladılar.
Nyeri County Çevre Yönetimi Dairesi Sözcüsü, yaptığı açıklamada, bölgenin toprak bozulması ve düzensiz yağış rejimleriyle mücadele ettiğini vurgulayarak, Muthoni’nin eyleminin yerli orman restorasyon projelerine olan acil ihtiyacı gözler önüne serdiğini belirtti. “Bu genç kadının gösterdiği kararlılık, toprağımızı ve biyolojik çeşitliliğimizi korumak için hepimizin göstermesi gereken kararlılığın bir yansımasıdır,” ifadelerini kullandı.
Zorlu üç günün sonunda, bitkin ancak zafer dolu bir ifadeyle ağacın kollarından ayrılan Muthoni, kendisini bekleyen gazetecilere ve destekçilere seslendi. Sözleri, eyleminin özünü oluşturuyordu: “Bunu, hayat ağırlaştığında doğanın bize nasıl destek olabileceğini, nasıl bir sığınak, bir terapi sunabileceğini göstermek için yaptım. Ağaçlarımızı korumak, sadece ekosistemi korumak değil, aynı zamanda kendi ruhsal ve zihinsel iyiliğimizi korumanın bir parçasıdır. Gençler olarak, çevre aktivizmi ile ruh sağlığı farkındalığını birbirinden ayrı düşünmemeliyiz. Onlar bir bütünün parçaları.”
Truphena Muthoni’nin bu çarpıcı eylemi, iklim hareketi içinde giderek daha fazla dile getirilen bir gerçeğin altını çiziyor: Ekolojik kriz ve ruhsal kriz iç içe geçmiş durumda. Doğadan kopuş, yalnızca fiziksel bir çevre felaketine değil, aynı zamanda derin bir manevi yoksunluğa da yol açıyor. Muthoni’nin 72 saatlik sessiz kucaklaşması, bu kopukluğa karşı elle tutulur, hissedilir bir itiraz ve yeniden bağlanma çağrısı oldu.
Eylem, Kenya’da ve uluslararası çevrelerde yankı bulmaya devam ederken, bir soruyu da beraberinde getiriyor: Sürdürülebilir bir gelecek inşa etmek, acaba hepimizin kendi içimizde ve çevremizdeki doğayla kurduğumuz ilişkiyi yeniden tanımlamaktan mı geçiyor? Truphena Muthoni, 72 saatlik rekoruyla bu soruya sessiz ama gürültülü bir “Evet” yanıtı verdi.